از زمانیکه حکومت صدام در عراق سقوط کرده است ، فوج فوج ایرانیان مشتاق زیارت قبر حسین به این کشور روانه شده اند. طبق آماری که از صدا و سیمای جمهوری اسلامی پخش شده است ، 4و نیم میلیون نفر از ایرانیان داخل عراق هستند.این آمار کسانی است که از طریق پاسپورت و به صورت قانونی وارد عراق می شوند.اضافه بر این تعداد ، عده ای نیز از طریق غیر قانونی وارد عراق می شوند.زیرا افرادی با کسب فقط 35 هزار تومان به صورت غیر قانونی کسانی را که مشتاق زیارت قبر حسین هستند با گرفتن تعهدی به زیارت کربلا می برند. بگذریم که تا کنون عده زیادی دچار خطرات زیادی از قبیل رفتن روی مین یا برخورد با راهزنان و یا حتی دزدیده شدن زنانشان شدند.اما ای کاش مشکل به همینجا ختم می شد. ایرانیانی که به عراق می روند از وضعیت بهداشتی اطراف حرم حضرت علی و حسین اظهار تأسف کرده و امید وار هستند که عراق به دست ایرانیان بیفتند تا اطراف حرم این دو امام را به صورت بهداشتی درآورند. کسانی که از کربلا و نجف دیدن کرده اند از وضع بهداشت اطراف این دو حرم بسیار گله مند بودند. ظاهراً مثل اینکه آنقدر که ایرانیها به این امامان اهمیت می دهند خود عراقیها ارزشی برای این دو امام قائل نیستند. اطراف این دو حرم پر از دستفروش و میوه فروش با پشه فراوان و زباله است.نمیدانم امیدواری شیعه های ایرانی از کجا ریشه گرفته که یکی از زائران که در گروه مقاومت مسجد .... کار می کند گفت: ان شاءالله عراق به زودی به دست خودمان می افتد و پس از اینکه عراق به دستمان افتاد خودمان به وضعیت بهداشتی اطراف این دو حرم سر و سامان می دهیم.وی در ادامه می گفت: این حرمها به جای قالی گلیمهایی بسیار فرسوده داشته که با تکان خوردن کلی گرد و غبار از آنها بلند می شده است.و چند ایرانی قالیهایی از ایران برده و در آنجا فرش کرده اند. یکی دیگر از زائرانی که به کربلا رفته بود انگار که فقر را در گوشه گوشه کشور خودش نمی بیند گفت: من از فقر مردم عراق بسیار افسرده شدم و میزانی هنگفت برای کمک به فقرای عراقی اهدا کردم.
چه تأسف انگیز است که ایرانیان به جای اینکه به فکر فقر در گوشه و کنارهای مملکت خود باشند ، به فکر این هستند که اطراف حرمهای علی و حسین کیفیت خوبی ندارد . چرا باید ایرانیان از تاریخ مملکت خود بی اطلاع باشند؟چرا باید به فکر ترمیم قبر کسی باشند که با همکاری برادرش در جنگ طبرستان برادران ایرانی ما را کشتند و ایرانیان را شایسته به بردگی کشاندن می دانستند؟ چرا باید مردم ایران از علی بت بسازند همو که مشاور عمر در حمله به ایران بود. خرافات مذهبی با ما چه می کند؟ اگر علی مردی بود که از گرسنگی سنگ به شکم می بست و همه همتش در دستگیری از فقرا و بیچارگان بود چرا در کشور خودش نه به عنوان یک امام معصوم بلکه به عنوان یک خلیفه والا ارج نهاده نمی شود؟ یکی از کسانی که می خواست از این مذهبیون خرده بگیرد می گفت: حضرت علی به این فرشها و تزئین حرمش احتیاج ندارد. اگر اینطور بود در زمان زندگیش با فقر زندگی نمی کرد.آیا واقعاً علی با فقر زندگی می کرد؟ چرا مردم بر روی احادیثی که می شنوند تأمل نمی کنند؟ وقتی که در کتابهای احادیث خودشان نقل شده است که علی در حال نماز انگشتری خود را به فقیری اهدا می کند؛ چرا مسلمانان با خود نمی اندیشند کسی که تزئینات دستش فقیری را نجات می دهد؛ چگونه به فکر شکم خود نبوده اما به فکر تزئین دستش بوده که به قول امام جعفر صادق نگین این انگشتر از یاقوت سرخ بود که قیمتش برابر با خراج یک سال شام بود.چرا باید قاتل نیاکانمان را ارج بنهیم؟ چرا باید به جای اینکه به فکر فقر در گوشه گوشه کشور خودمان باشیم ؛ غصه این را بخوریم که حرم حضرت علی فرش نداشته است؟چقدر از سرمایه کشور ما هر ساله برای دیدن قبر این امامها و بت کده چهار گوشی که در عربستان قرار دارد هدر میرود؟ زدودن خرافات مذهبی نه تنها باعث می شود که راه تعقل و اندیشیدن بر روی ایرانیان خرافات زده باز شود، بلکه باعث می شود سرمایه های هنگفتی که برای رفتن به حج و کربلا از کشور خارج می شود ، صرف آبادانی کشور خودمان شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر